NEFS Mİ NEFES Mİ?

An’dır senin yaşamın. Gözlerinin önünden kayıp gidebilir an’ların bir nefeste. O halde bir an, sadece bir an dur ve dinle nefesini, her zaman nefs’ini dinlediğin gibi.

Geriye gitme, ileriye gitme. Sağa veya sola da dönme. Dur! An’da dur. Nefesinde dur. Mükemmel olan, güzel olan, iyi olan, sen olan ne ileride duruyor, ne geride. Şimdi de, şimdiki nefesinde. Nefesini aldığın şimdideki atan kalbinde…

Yaşam mücadelemiz bir yaşadığımız sürece devam ediyor, edecekte. Boş vermek değil buradaki amacım, tümüyle boş vermemek hayata. Yaşamı yaşarken, nefesinle atan kalbinin arınmasını dilemek. Hepimiz tertemiz geldik bu dünyaya. Ve böyle de gideceğiz buna inanıyorum. Kalbimize ayırdığımız her dakika, kendimize ayırdığımız her dakika nefs’imizi (egomuzu) değil nefesinize odaklanıyor, kalbimize sevgi yüklüyoruz çünkü. Sevginin  (aşk’ın) olduğu nerede görülmüş karanlık.

Nefs (ego) kötü değildir. Onun görevi bizleri kendimizden uzaklaştırıp dünyevi işlerle nefesimizi, kendimizi, var edenimizi, kalbimizi, Yaradan’ımızı unutturmak bizlere. Bizim görevimizi ona boyun eğmeden hatırlamak sadece. Kim olduğumuzu, ne olduğumuzu, neler yaptığımızı, neler yapamadığımızı değil. O narin kalbimizde her zaman duyduğumuz naif güzel sesi duymak ve hatırlamak sadece. Bir nefes olsa dahi ışıldayan kalbimizi hatırlamak.

Şimdi karar verelim, bu kadar savaşın, ölümün ve karmaşanın içerisinde kalbimizde yer var mı? Umut ışığınıza, kendinize, ruhunuza. Her nefesinizde izlediğiniz haberler yerine bir dakikanızı umuda ve gerçek ışığınıza ayırmaya vaktiniz var mı?

Bu yaşam hepimizin yaşamı, bu hayat hepimizin hayatı, hepimizin bir takım sorunları var ve olacak, insanız çünki. Ama bir an olsun gülümseyip nefesinizle kalbinizle umut ve mutlulukla dolmaya zamanınız var mı?

Varsa nefs’inizin izni dünya işlerine üzülüp kalbinizi yormamaya,

Üzülen kalbinizden çıkacak sözlerle niyetiniz yoksa kalp kırmaya,

Yaşamanız ve mutlu olmanız için tek gereken sevgi ile derin bir nefes almanızdır gereken sadece bir dakikalığına.

İşte o An’da dır sizin mutluluk ilacınız. İşte bu an’da nefesinizde, kalbiminizdedir ışığınız, aydınlığınız.

Nefs nefesi yorar. Nefs ile nefesi, tüm bunlar ile yüreği yormaya lüzum var mıdır? Tasavvur edebilir miyiz yüreğimizi ne kadar yorabildiğimizi. Yüreğimizle sakince yürümek varken; yormaya lüzum yoktur nefsin açgözlülüğüyle nefesi...

Sevgilerimle,

Burcu ERİM DURAL

[email protected]

Geriye gitme. 
İleriye de gitme. 
İşaret ettiğim şey herhangi bir istikamette bulunmuyor. 
O tam olarak Burada. 
Onun kendini gösterdiği yer, buna açık olanın Kalbidir


Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol