kıyıya vurdu bugün ömrüm
çocukluğum denizde kaldı
kıyıya vurdu bugün ömrüm
çocukluk gidince
geriye mermer bir akıl kaldı
günahlar kaldı
utanç kaldı
suçlar kaldı
vebal kaldı
çocukluğum gidince
büyümüş ellerim kaldı
O, hiçbir şey gelmeyen ellerim
kocaman kocaman açılmış
donmuş bakan gözlerim kaldı
çocukken korkunca kapatıyorduk gözlerimizi
korkmuşluğumuz sinmişliğimiz kaldı
zifiri kirler kaldı bize
çocuklar kıyıya vurdu bugün
Ömrümüzde ahlar kaldı
çok ah alıyor insanlık
masumiyet gitti
"kuşlar da gider"
bu gök kubbe üstümüze çöker
çocuk ve kuş sesleri yoksa
zaten sussun bütün sesler
Bir çocuğun ölümünde gördük bütün çocuk yanlarımızın ölümünü...