INSAN OLMAK ZOR ZANAAT

Şu dünyada her şey kolay olunur, kolay bulunur. Bir maden ararım ben adı insanlıktır, insanların arasında zor bulunur...

O kadar zor günler ki geçirdiğimiz, konuşmak ile çözülecek olsa oturalım  hiç susmadan konuşalım çözülsün. Yazmak ile çözülecek olsa oturalım birlikte siz söyleyin ben durmadan yazayım. Kimler neler söyledi, kimler geldi geçti de insanlığın madeninde gerçek insana denk gelinemedi.

Nasıldır bu gerçek insan?

Dışı da içi de birdir bu insanların.

Komşusu aç iken o tok yatmaz, biri ağlarken karşısında kahkaha atmaz,

Biri düştüğünde bir tekme daha atmaz,

Yanında ki sevindiğinde kem gözle bakmaz, onun başarısıyla mutlu olmanın  erdemini bilir.

Yol bilir yordam bilir,söz  bilir kelam bilir ama dedikodu yapmaz.

Her şeyin geçici olduğunu bilir, dünyayı zorbalıkla değiştirmeye uğraşmaz,

Zira bilir ki ne ekerse onu biçecektir bu fanı dünyada,bunun değişemeyeceğini bilir.

Kuvvet kullanımından, şiddetten hoşlanmaz,

Çünkü bilir ki ne kuvvet, ne meziyet sonsuz değildir güç kaybolur günah  kaybolmaz.

Zorlamanın erdemli ve gerçek  insan olmada yeri yoktur.

Gerçek insan merhametli ve yiğittir.

Alçakgönüllü ve cömerttir. Huşu ve isabetle hareket edendir.

Başkalarının işine karışmaz, rahatsızlık vermez.

Hele ki başkalarına zarar vermek, ne zarar verir ne de verdirir,

Kendine saygısı vardır ama kibiri yoktur .

Bu liste daha uzar gider. Merhamet anlayışa giden yolda  tanımlar da, listeler de uzundur.

Velhasıl kelam gerçek insan olmak, gerçeğini  geçtim insan olmak zordur.

Ne acı  ki, tüm dünyanın tüm neslin tek ihtiyacı budur .

Birlik, beraberlik ve bütünlük içinde acısız bir dünyadır dileğim. Kansız, gözyaşı olmadan acısız ve adilce. Sizce bu nasıl mümkün insanlığı kaybeden insanlar içinde..

Sevgi,huzur ve dostlk duygularımla,

Burcu Erim  Dural