Κάστρο Σηλυβρή Σελυμπριά

Δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή για το ποιος έχτισε για πρώτη φορά τα περίφημα τείχη της Σηλυβρής στη Σελυβρία. Ωστόσο, πιστεύεται ότι τα τείχη της πόλης χτίστηκαν για προστασία κατά την περίοδο της ίδρυσης της πόλης και ανανεώθηκαν και επεκτάθηκαν τα επόμενα χρόνια.

Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός, που επισκεύασε το τείχος του Αναστασίου, το οποίο καταστράφηκε από τον σεισμό τον 16ο αιώνα, επισκεύασε και το κάστρο της Σηλυβρής, που υπέστη ζημιές την ίδια περίοδο.

Λίγα χρόνια αργότερα, μεταξύ 741 και 775, ο Κωνσταντίνος Ε' διέταξε τη συντήρηση των τειχών της Σηλυβρής. Το Κάστρο της Σηλυβρής ξαναχτίστηκε για τελευταία φορά ως αποτέλεσμα των μεγάλων ζημιών που υπέστη μετά τον σεισμό του «Kiamet-i Suğra» (Μικρή Κρίση). Επισκευάστηκε από τον Βαγιαζήτ μεταξύ 1481 και 1512.

Τις επόμενες περιόδους τα τείχη έχασαν τη σημασία τους και δεν ανακαινίστηκαν με κανέναν τρόπο. Το κάστρο της Σηλυβρής χτίστηκε σε ορθογώνια αρχιτεκτονική. Δεδομένου ότι υπάρχουν βράχοι που κατεβαίνουν από το νότιο τμήμα προς τη θάλασσα, δεν χτίστηκαν τείχη σε αυτό το τμήμα και οι υπόλοιπες τρεις προσόψεις περιστοιχίστηκαν από τείχη.

Η έκταση που καλύπτει το κάστρο είναι περίπου 120 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Η δυτική πλευρά έχει μήκος 370 μέτρα, η βόρεια πλευρά έχει μήκος 350 μέτρα και η ανατολική πλευρά έχει μήκος 310 μέτρα.

Το τείχος στο δυτικό μέτωπο δεν σώζεται μέχρι σήμερα. Στο νότιο τμήμα θεωρείται ότι υπάρχει πύλη που δημιουργήθηκε με σκοπό τη δημιουργία λιμενικής σύνδεσης. Οι κύριες πύλες του κάστρου βρίσκονται στη βόρεια πρόσοψη και είναι γνωστό ότι ανοίγουν στη Via Egnatia, τον υπεραστικό δρόμο που συνδέει την Κωνσταντινούπολη με την Αδριατική Θάλασσα.

Η περιοχή Fatih, που υψώνεται μέσα στα τείχη του παλιού κάστρου. Είναι επίσης γνωστό ως Καλέ Μαχαλέσι και Εβραϊκή Συνοικία. Όταν η περιοχή έπεσε στα χέρια του τουρκικού λαού, εγκαταστάθηκαν Τούρκοι στη γειτονιά.