NEREDE KALMIŞTIK?

Ama geçen gün sevgili İnci Aydar’dan Semizkumlar Mahallesinde düzenlenecek Kadın-Kent toplantısına konuk konuşmacı olarak davet alınca, sevinerek katıldım ve yeniden yazmaya başlamam gerektiğini düşündüm.

Daha önce SKY TÜRK TV’deki konuk olduğu programı da izlemiştim.
Yaptıkları yapacaklarının teminatı olarak son derece gerçekçi bir konuşmaydı.

Semizkum toplantısında da gözlemim kadınların Başkan’a olan inancı, şikayetlerini bile dile getirirken verdiği her sözü yerine getirdiğini kendilerinin ifade etmeleriydi.

Ben 45 yıldır, önce Celaliye sonra Parkköy yazlıkıçısı, son 3 senedir de yerleşik bir Silivri’li olarak, Silivri’nin gelişerek değişiminin en yakın takipçilerinden biriyim.

Artık önümdeki çatıların üstünde siyah siyah su depoları yok, çünkü su kesintisi yok, Belediye çöpleri kışın bile (burası yazlık bölge ve çok az insan var) muntazam topluyor, Polis devriye ekipleri muntazam bir düzenle kontrollerini yapıyor, doğalgazım da bağlandı,  en ufak bir sorunda Beyaz Masa’dan yardım talep edilebiliyor. İlaçlama, Ağaç budama v.s. gibi.

Daha yazacak çok şey var ama zaten yapılanlar görülüyor ve biliniyor.

Ha eksik yok mu? Olmaz mı? Ama ben kendime, Başkanımıza olan güvenimden dolayı 1 sene süre koydum, eleştirilerim için o süreyi bekleyeceğim. Çünkü kanalizasyon problemimiz ve yol sorunlarımız daha tamamlanmadı, en ufak bir yağışta (hele İski’nin su borularını patlatma başarısından dolayı) yollar dereye dönüşüyor, ve sonra da çamur deryası olarak güneş çıkıp kurutana dek kadar berbat bir vaziyet ortaya çıkıyor.

Bu arada 15 yıl boyunca başkanlık yapan ancak 1 çivi çakmayan, hele yazlıkçılara insan muamelesi yapmayanların yeniden aday gösterilebilmelerini ben anlamış değilim.

Toplantı bitiminde toplantıya geldiğini söyleyen bir Hanımefendi (toplantı saati 13:00’tü) ama işleri varmış, madem şikayetiniz var, lütfen bu toplantılara katılın, partili olup olmamanız önemli değil, sorunlarınızı anlatın ki varsa çözüm bulunsun, yoksa sonradan dedikodu gibi şikayet hiç yakışmıyor.

Sorun da şu; karı-koca 2 emekli, İstanbul’da da evi var ama oğlu oturuyor. Belediye kömür yardımı yapmamış, 250.-YTL’lik yardım çeki vermemiş, insan utanır. Talep de etti mi açıkçası bilmiyorum.

Sadaka toplumu diyorlar, ben de diyorum ama eğitimli ve az veya çok eve iki maaş giren insanın bu devirde böyle şikayet etmesi çok ayıp.

O toplantıda içim acıdı, insanlar işsizlikten kırılıyor, hastalık, çaresizlik diz boyu, Belediye iş ve işçi bulma kurumu değil ama insanlar da ne yapsın, Başkan sabırla tüm sorunların notlarını aldı, gereken talimatların bazılarını anında verdi.

Elinden geleni yapacağına da inancım sonsuz.

Ben hiçbir partiye kayıtlı değilim, ama ister beğenin ister beğenmeyin, Hüseyin TURAN Silivri için çalışıyor, tüm ekibi de son derece organize.

Benim kısa konuşmamın 2 ana başlığı vardı;

Kadınlar hakkınızı kullanın, seçimlere katılın, oyunuzu,  hangi partiye isterseniz o partiye verin, ama mutlaka kullanın. Siyasete katılın.

Ve 2.nci başlık; ne olursa olsun kız çocuklarınızı okutun, hiçbir ayırım yapmadan çocuklarınızı okutun.

Yeniden buluşmak üzere, hoşça kalın, sevgiyle kalın…